| |
 framburður |
| |  beyging |
| | fallstjórn: þolfall |
| | 1 |
| |
| | yrkja, semja (vísu, kvæði) | | | dæmi: hún kvað ljóð í veislunni | | | kveða rímur | | |
| | syngja rímur á sérstakan hátt |
|
|
| | 2 |
| |
| | segja (e-ð) | | | dæmi: hann kvað þetta vera rétt | | | dæmi: þeir kváðu samningana vera ólöglega | | | kveða svo að orði | | |
|
|
| | 3 |
| |
| | kveða + að | | |
| | láta <mikið> að sér kveða | | |
| | vera atkvæðamikill, virkur, áberandi | | | dæmi: hún lætur mikið að sér kveða í félagslífi skólans |
| | | það kveður <lítið> að <honum> | | |
| | dæmi: það kveður lítið að henni á fundum |
|
|
|
| | 4 |
| |
| | kveða + á | | |
| | <lögin> kveða á um <þetta> | | |
| | lögin mæla fyrir um þetta, þetta stendur í lögunum |
| | | það er kveðið á um <þetta> <í skólareglum> |
|
|
| | 5 |
| |
| | kveða + niður | | |
| | stöðva (e-ð) | | | dæmi: hún reyndi að kveða niður slúðursögurnar um sig | | | kveða niður draug | | |
|
|
|
| | 6 |
| |
| | kveða + upp | | |
| | kveða upp dóm | | |
| | dæma | | | dæmi: rétturinn hefur kveðið upp dóm í málinu |
|
|
|
| | 7 |
| |
| | kveða + upp úr | | |
| | kveða upp úr með <þetta> | | |
| | úrskurða um þetta | | | dæmi: læknirinn kvað upp úr með að maðurinn væri látinn |
|
|
|
| | 8 |
| |
| | kveða + við | | |
| | það kveður við annan tón hjá <honum> | | |
| | hann talar öðruvísi, segir annað núna | | | dæmi: allt í einu kveður við annan tón hjá ráðherranum |
| | | það kveður við <þruma> | | |
|
|
|
| |  kveðast |
