| |
 framburður |
| |  beyging |
| | það sem er undir yfirborðinu, djúp |
| | fara/sökkva á kaf |
| | vera í kafi |
| |
| | dæmi: þeir kepptu um hvor gæti verið lengur í kafi |
|
| | <rústirnar> eru á kafi í <sandi> |
| |
| | dæmi: hún stóð með fæturna á kafi í pollinum |
|
| |
orðasambönd: |
| | vera á kafi í <vinnu> |
| |
| | vera mjög upptekinn <við vinnu> |
|
| | vera í miðju kafi að <elda> |
| |
| | vera upptekinn við <að elda> |
|
| | <hætta upptalningunni> í miðju kafi |
| |
| | <hætta upptalingunni> í miðju verki |
|
| | <þetta> kemur upp úr kafinu |
| |
| | <þetta> kemur í ljós eftir athugun (oft frekar óvænt) | | | dæmi: það kom upp úr kafinu að hann hafði lengi þegið mútur |
|
| | <fara að syngja> upp úr miðju kafi |
| |
| | ... allt í einu, án fyrirvara |
|
