hliðra
so
ég hliðra, við hliðrum; hann hliðraði; hann hefur hliðrað
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| hliðra + til | |
| hliðra til fyrir <henni> | |
| færa sig, gefa henni pláss | | dæmi: hann hliðraði til fyrir vini sínum á bekknum |
|
|
| | 2 | |
| hliðra + hjá | |
| hliðra sér hjá (því) að <svara> | |
| fallstjórn: þágufall | | færast undan e-u | | dæmi: hún hliðraði sér hjá að ræða málið við föður sinn | | dæmi: hann reynir oft að hliðra sér hjá því að hita kaffið |
|
|
| | hliðrast |
|