heilbrigður
lo
hann er heilbrigður, hún er heilbrigð, það er heilbrigt; heilbrigður - heilbrigðari - heilbrigðastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: heil-brigður | | andlega og líkamlega hraustur, sjúkdómalaus, heill heilsu | | dæmi: hún eignaðist heilbrigt barn | | heilbrigð skynsemi |
|