|
framburður |
| beyging |
| 1 |
|
| (efni) | | eins og steinn að koma við | | dæmi: ég missti bollann á harða stéttina |
|
| 2 |
|
| (barátta; samkeppni; viðbrögð) | | fullur ákafa, án vægðar | | dæmi: tillagan um nýtt merki fékk hörð viðbrögð |
|
| 3 |
|
| (refsing) | | vægðarlaus, þungur | | dæmi: dómar eru ekki eins harðir nú og þeir voru í gamla daga |
|
| 4 |
|
| (vetur) | | mjög kaldur | | dæmi: vetur á norðlægum slóðum eru oft mjög harðir |
|
| 5 |
|
| | | ákveðinn og ósveigjanlegur í viðmóti | | dæmi: kennarinn er stundum harður við krakkana þegar þeir óhlýðnast | | vera harður á <skoðunum sínum> |
|
| orðasambönd: |
| fara í hart |
|
| heyja ákafa baráttu | | dæmi: kennarar eru tilbúnir að fara í hart til að hækka launin |
|
| láta hart mæta hörðu |
|
| svara fyrir sig af fullum þunga | | dæmi: stjórnvöld ætla að láta hart mæta hörðu í baráttunni gegn hryðjuverkum |
|
| vera harður af sér |
|
| taka áföllum af karlmennsku | | dæmi: stelpan datt á hjólinu en hún er hörð af sér og fór ekki að gráta |
|
| vera harður í horn að taka |
|
|
| vinna hörðum höndum að <bókinni> |
|
| vinna af miklum dugnaði að ... |
|
| <mér> finnst það hart að <vakna kl. 5> |
|
| mér finnst það erfitt og ósanngjarnt að ... |
|
| <þetta> kemur úr hörðustu átt |
|
| þetta kemur frá þeim sem ekki hefur efni á að segja það | | dæmi: mér finnst ásakanir hans um reykingar mínar koma úr hörðustu átt þar sem hann reykir sjálfur eins og strompur |
|