grunlaus
lo
hann er grunlaus, hún er grunlaus, það er grunlaust; grunlaus - grunlausari - grunlausastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: grun-laus | | | sem grunar ekkert illt | | | dæmi: hann sagðist hafa verið alveg grunlaus þegar hann skrifaði undir | | | <mér> er ekki grunlaust um að <hún trúi sögunni> | | |
| | mig grunar að hún trúi sögunni |
|
|