grunlaus
lo
hann er grunlaus, hún er grunlaus, það er grunlaust; grunlaus - grunlausari - grunlausastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: grun-laus | | sem grunar ekkert illt | | dæmi: hann sagðist hafa verið alveg grunlaus þegar hann skrifaði undir | | <mér> er ekki grunlaust um að <hún trúi sögunni> | |
| mig grunar að hún trúi sögunni |
|
|