gruna
so
mig grunar; mig grunaði; mig hefur grunað
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| frumlag: þolfall | | hafa grundsemdir (um e-ð), renna í grun (að e-ð) | | dæmi: mig grunar að hún hafi heyrt samtal okkar | | dæmi: það var eins og mig grunaði | | dæmi: hana grunaði ekki að prófið yrði svona auðvelt |
| | 2 | |
| fallstjórn: þolfall | | hafa grunsemdir (gagnvart e-m) | | dæmi: lögreglan grunar manninn um innbrot | | dæmi: hún er grunuð um að stunda vændi |
|
|