Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
fyrri lo
 
framburður
 beyging
 form: miðstig
 1
 
 sem er á undan (af tveimur), fyrstur af tveimur
 dæmi: þarna er fyrri kona hans
 dæmi: fyrri hluti leikritsins er frekar daufur
 dæmi: fyrra svarið er rétt
 verða fyrri til
 
 dæmi: hann varð fyrri til að skjóta af byssunni
 2
 
 sem var áður
 dæmi: ég hef ekki heyrt fyrri plötur hennar, bara þessa
 dæmi: í viðtalinu greindi hann frá fyrri störfum sínum
  
orðasambönd:
 <hann er ekki nískur> fremur en fyrri daginn
 
 ekki nískur fremur en venjulega
 fyrstur
 
_____________________
Úr málfarsbankanum:

Orðið <i>fyrri</i> er miðstig lýsingarorðs sem ekki er til í frumstigi. Efsta stig: <i>fyrsti</i>. Í aukaföllum (þ.e. þolfalli, þágufalli og eignarfalli) karlkyni eintölu er eldri beyging <i>fyrra</i>, nú er hins vegar algengara að orðið sé eins í öllum föllum í kk. et.: <i>fyrri</i>. <i>Hann fór af fyrri fundinum.</i>
_________________________________
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
fyrrahaust no hk fyrrakvöld no hk fyrramál no hk fyrrasumar no hk fyrravetur no kk fyrravor no hk fyrr eða síðar ao fyrr en st fyrr en síðar ao fyrrgreindur lo fyrri lo fyrri hluti no kk fyrrinótt no kvk fyrri partur no kk fyrrnefndur lo fyrr og síðar ao fyrrum ao/lo fyrrverandi lo fyrst ao fyrst st fyrsta no kvk fyrsti raðtala fyrst í stað ao fyrst og fremst ao fyrst um sinn ao fyrstur lo fyrtast so fyrtinn lo fýla no kvk fýldur lo
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík