| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | láta (e-ð) fljóta, koma (e-u) á flot | | | dæmi: timbrinu er fleytt eftir ánni |
|
| | 2 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | koma (sér/e-m) yfir e-ð, í gegnum e-ð | | | dæmi: þau hafa fleytt sér í gegnum alla erfiðleika | | | dæmi: hann fleytir sér langt á viljastyrknum |
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þolfall | | | taka (t.d. rjóma) af yfirborði vökva | | | dæmi: fleytið fituna ofan af soðinu |
|
| |
orðasambönd: |
| | fleyta kerlingar |
| |
| | láta lítinn, flatan stein skoppa á vatnsborði |
|
| | fleyta rjómann <af sölunni> |
| |
| | hirða það besta af sölunni á sem auðveldastan hátt |
|
