Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
ég fn
 
framburður
 beyging
 persónufornafn
 (1. persóna eintala) sá eða sú sem talar eða skrifar hverju sinni
 dæmi: ég er búin með verkefnið mitt, en þú? - nei, ég er enn ekki búinn
 dæmi: ég skar mig á hnífnum
 dæmi: mig langar ekki til þess að lesa bókina
 dæmi: viltu rétta mér saltið?
 dæmi: mér leiðist þessi saga
 dæmi: ég skammast mín fyrir klaufaskapinn
  
orðasambönd:
 margur heldur mig sig
 
 fólk heldur (ranglega) að ég sé eða hagi mér eins og það sjálft
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
eyrnatappi no kk eyruggi no kk eyrugla no kvk eystra ao Eystrasalt no hk eystri lo eyþjóð no kvk e.þ.h. skst Eþíópía no kvk e.þ.u.l. skst ég fn él no hk éljagangur no kk éta so étast so f. skst fabúla no kvk fabúlera so faðerni no hk faðernismál no hk faðernispróf no hk faðir no kk faðirvor no hk faðma so faðmast so faðmlag no hk faðmur no kk fag no hk fagfélag no hk fagfólk no hk
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík