|
framburður |
| beyging |
| skynfæri sem nemur hljóð |
| eyrun á <mér> |
| innra eyra |
|
| sá hluti eyrans sem nemur hljóð og þyngdaráreiti og sendir það til heilans |
|
| ytra eyra |
|
| sjáanlegur hluti eyrans, eyrnablaðka ásamt hlust |
|
| orðasambönd: |
| fá hellu fyrir eyrun |
|
| finna fyrir þrýstingsmun á hljóðhimnu eyrans |
|
| fá orð í eyra |
|
| fá skammir, vera ávítaður |
|
| hafa eyra fyrir <fallegri tónlist> |
|
| kunna að meta fallega tónlist |
|
| hafa eyrun opin |
|
|
| hafa <þetta> á bak við eyrað |
|
| muna eftir því, hafa það í huga |
|
| hlusta á <þetta> með öðru eyranu |
|
| hlusta án mikillar athygli |
|
| láta <viðvörun hennar> sem vind um eyru/eyrun þjóta |
|
| láta það sem hún segir ekki hafa áhrif á sig |
|
| leggja eyra/eyrun við <orðum hennar> |
|
| hlusta vel á það sem hún segir |
|
| leggja við eyrun |
|
|
| ljá <orðum hennar> eyra |
|
| hlusta á það sem hún segir |
|
| loka eyrunum fyrir <allri gagnrýni> |
|
| neita að hlusta á alla gagnrýni |
|
| ná eyrum <fundarmanna> |
|
| fanga athygli fundarmanna |
|
| sperra eyrun |
|
| hlusta vel, leggja við hlustir |
|
| tala fyrir daufum eyrum |
|
| fá lítil viðbrögð við því sem maður segir |
|
| það er ýmist í ökkla eða eyra |
|
| það er annað hvort of lítið eða of mikið |
|
| <þessi orðrómur> berst <honum> til eyrna |
|
| hann heyrir þennan orðróm |
|
| <áminningin> fer inn um annað eyrað og út um hitt |
|
| áminningin hefur engin áhrif |
|
| <söngurinn> lætur <vel> í eyrum |
|
|