eltast
so
hann eltist; hann eltist; hann hefur elst
|
|
framburður | | beyging | | form: miðmynd | | eltast við <hana> | |
| fara á eftir henni | | dæmi: þeir eltust við kindur upp um fjöll | | dæmi: hún er alltaf að eltast við karlmenn |
| | eltast við <tískuna> | |
| hlaupa á eftir tískunni, fylgja henni fast eftir | | dæmi: hann eltist við allar tækninýjungar |
| | elta |
|