elta
so
ég elti, hann eltir; hann elti; hann hefur elt
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| veita (e-m) eftirför, hlaupa á eftir (e-m) | | dæmi: ég elti hana inn í bíósalinn | | dæmi: lögreglan elti hann á bílnum | | dæmi: veiðimennirnir eltu hreindýrin | | elta <hann> á röndum | |
| | elta <hana> uppi | |
| elta hana og ná henni | | dæmi: búðarmaðurinn elti þjófinn uppi |
|
| | 2 | |
| hnoða (e-ð) milli handanna |
| | eltast |
|