brjálaður
lo
hann er brjálaður, hún er brjáluð, það er brjálað; brjálaður - brjálaðri - brjálaðastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | sturlaður, vitfirrtur | | | dæmi: ertu brjálaður maður að gera þetta! |
| | | 2 | | |
| | stjórnlaus af reiði | | | dæmi: hún varð brjáluð þegar hún komst að framhjáhaldinu | | | brjálast |
| | | 3 | | |
| | (veður) | | | ofsafenginn | | | dæmi: veðrið var orðið brjálað þegar við fórum heim um kvöldið |
|
|