bretta
so
ég bretti, hann brettir; hann bretti; hann hefur brett
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | leggja (e-ð) yfir annað | | | dæmi: hún bretti upp buxnaskálmarnar | | | dæmi: hann bretti húfuna niður fyrir eyru | | | bretta upp á trýnið | | |
| | láta í ljós óbeit með grettu |
| | | orðasambönd: | | | bretta upp ermar(nar) | | |
| | byrja að aðhafast e-ð | | | dæmi: nú þurfum við að bretta upp ermarnar og klára að mála |
|
|