brenglaður
lo
hann er brenglaður, hún er brengluð, það er brenglað; brenglaður - brenglaðri - brenglaðastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | form: lýsingarháttur þátíðar | | | 1 | | |
| | truflaður, afbakaður, ruglaður | | | dæmi: íslensku stafirnir eru allir brenglaðir í tölvunni hjá mér | | | dæmi: ég er með eitthvað svo brenglað tímaskyn í dag |
| | | 2 | | |
| | óeðlilegur, truflaður | | | dæmi: kynferðislega brenglaður afbrotamaður |
| | | brengla | | | brenglast |
|