viðlagður
lo
hann er viðlagður, hún er viðlögð, það er viðlagt
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: við-lagður | | | heita <þessu> að viðlögðum drengskap sínum | | |
| | heita þessu og leggja þar við drengskap sinn |
| | | <þetta er bannað> að viðlögðum <sektum> | | |
| |
framburður orðasambands | | | ... annars er maður sektaður | | | dæmi: þeir eru bundnir þagnarskyldu að viðlagðri refsingu |
|
|