úrkynjaður
lo
hann er úrkynjaður, hún er úrkynjuð, það er úrkynjað; úrkynjaður - úrkynjaðri - úrkynjaðastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: úr-kynjaður | | | form: lýsingarháttur þátíðar | | | lélegri á einhvern hátt en fyrri kynslóðir sömu ættar, vegna innri skyldleika eða sjúkdóms | | | dæmi: þessi hundastofn er orðinn úrkynjaður | | | dæmi: sumir segja að rómverska keisaraættin hafi verið úrkynjuð | | | úrkynjast |
|