umhverfast
so
ég umhverfist, hann umhverfist; hann umhverfðist; hann hefur umhverfst
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: um-hverfast | | | form: miðmynd | | | 1 | | |
| | breytast (í e-ð annað) | | | dæmi: heimurinn umhverfðist á nokkrum áratugum |
| | | 2 | | |
| | vera með óhemjuskap, reiðast ákaflega | | | dæmi: hann umhverfðist þegar hann smakkaði vín |
|
|