stunda
so
ég stunda, við stundum; hann stundaði; hann hefur stundað
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | 1 | | |
| | leggja stund á e-ð, iðka e-ð, vinna við e-ð | | | dæmi: hún stundaði nám í hagfræði | | | dæmi: hann stundar rannsóknir á sjávardýrum | | | dæmi: íbúar héraðsins stunda einkum landbúnað |
| | | 2 | | |
| | heimsækja reglulega e-n stað | | | dæmi: hann er ötull við að stunda bari bæjarins |
| | | 3 | | |
| | hafa umsjón með sjúklingi | | | dæmi: læknirinn stundar marga sjúklinga |
|
|