| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | fara í ákveðna stefnu | | | dæmi: flugvélin stefnir í austur | | | dæmi: hann stefndi í átt að kaffihúsinu | | | dæmi: loftsteinninn stefnir á jörðina |
|
| | 2 |
| |
| | stefna að <útskrift> | | |
| | hafa útskrift að markmiði | | | dæmi: við stefnum að löngu fríi í sveitinni | | | dæmi: stefnt er að aukinni raforkuvinnslu |
| | | stefna á <laganám> | | |
| | hafa það að markmiði | | | dæmi: hann stefnir á að komast í skíðakeppnina |
| | | stefna <öryggi manna> í hættu | | |
|
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | kalla, kveðja (e-n) til | | | dæmi: hún stefndi öllu starfsfólkinu til fundar |
|
| | 4 |
| |
| | hafa vissa þróun, vissar horfur | | | dæmi: við ætlum að sjá hvert stefnir | | | það stefnir í <vandræði> | | |
| | dæmi: það stefnir í metaðsókn að kvikmyndinni |
|
|
| | 5 |
| |
| | lögfræði | | | fallstjórn: þágufall | | | kalla (hinn ákærða) fyrir rétt | | | dæmi: honum var stefnt fyrir réttinn |
|
