Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
skellur no kk
 
framburður
 beyging
 1
 
 hljóð sem heyrist þegar e-ð slæst við e-ð
 dæmi: skellirnir í bátunum heyrðust til lands
 2
 
 áfall, högg
 taka á sig skellinn
 
 axla ábyrgð á tapi
 fá skell
 
 verða fyrir áfalli
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
1 skella so 2 skella so skella no kvk skellast so skellibjalla no kvk skellibjartur lo skellihlátur no kk skellihlæja so skellinaðra no kvk skellóttur lo skellur no kk skelmir no kk skelplata no kvk skelplötutala no kvk skelþunnur lo skema no hk skemill no kk skemma no kvk skemma so skemmast so skemmd no kvk skemmdarfýsn no kvk skemmdarskrín no hk skemmdarstarfsemi no kvk skemmdarvargur no kk skemmdarverk no hk skemmdarverkastarfsemi no kvk skemmdur lo skemmt lo skemmta so
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík