saka
so
ég saka, við sökum; hann sakaði; hann hefur sakað
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | ásaka (e-n), segja að e-r hafi gert e-ð | | | saka <hana> um <þjófnað> | | |
| | dæmi: hún sakaði strákinn um að hafa brotið rúðuna |
|
| | | 2 | | |
| | með spurningu eða neitun | | | frumlag: þolfall | | | verða fyrir meiðslum, skemmdum | | | <engan> sakaði <í árekstrinum> | | | það sakar ekki að <spyrja hana> | | |
| | það er alveg óhætt að ... |
|
| | | sakast |
|