neyða
so
ég neyði, hann neyðir; hann neyddi; hann hefur neytt
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | fallstjórn: þolfall | | | beita (e-n) þvingun, harðræði (til að fá e-ð fram) | | | dæmi: þjófurinn neyddi hann til að opna peningaskápinn | | | dæmi: ræningjarnir neyddu flugstjórann til að lenda | | | dæmi: hún neyðir hann til að fara í læknisskoðun árlega |
| | | 2 | | |
| | fallstjórn: þágufall | | | pína (e-u) upp á eða ofan í (e-n/sig) | | | dæmi: hún varð að neyða matnum ofan í sig |
| | | neyðast |
|