| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: náttúru-barn | | | 1 | | |
| | sá eða sú sem er í nánum tengslum við náttúruna, náttúruunnandi | | | dæmi: hann var mikið náttúrubarn og hvarf stundum upp á fjöll dögum saman |
| | | 2 | | |
| | sá eða sú sem er óspilltur af siðmenningu | | | dæmi: óspillt náttúrubörn regnskóganna |
|
|