1
minnast
so
hann minnist; hann minntist; hann hefur minnst
|
| |
framburður | | | beyging | | | form: miðmynd | | | fallstjórn: eignarfall | | | kalla fram minningar um (e-ð) | | | dæmi: hann minntist æskuáranna í sveitinni | | | dæmi: við minntumst gamla forstöðumannsins í veislunni | | | minnast þess ekki | | |
| | muna það ekki | | | dæmi: hún minnist þess ekki að hafa ekið of hratt |
| | | vel á minnst | | |
| | | minna |
|