merja
so
ég mer, hann mer; hann marði; hann hefur marið
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | 1 | | |
| | kremja (e-ð mjúkt) | | | dæmi: reyndu að merja ekki jarðarberin | | | dæmi: ég saxa laukinn og mer hvítlaukinn |
| | | 2 | | |
| | fá mar, marbletti | | | dæmi: hann féll af vélsleðanum og marði sig | | | dæmi: hún marði á sér tána |
| | | 3 | | |
| | merja <þetta> (af) | | |
| | rétt ná því, takast það naumlega | | | dæmi: við rétt mörðum að skila umsókninni | | | dæmi: liðið marði sigur í seinni umferðinni |
|
| | | merjast | | | marinn |
|