Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
lögbókandi no kk
 
framburður
 beyging
 orðhlutar: lög-bókandi
 lögfræði
 sérstakur opinber embættismaður (nú sýslumaður) sem staðfestir réttmæti og undirritun lögformlegs skjals (jafngildur tveimur vottum) eða að athöfn (t.d. dráttur í happdrætti) hafi farið rétt fram
 (notarius publicus)
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
lögarfur no kk lögákveðinn lo lögbann no hk lögbirting no kvk lögbirtingablað no hk lögbjóða so lögblindur lo lögboð no hk lögboðinn lo lögbók no kvk lögbókandi no kk lögbrjótur no kk lögbrot no hk lögbundinn lo lögbýli no hk lögbönd no hk ft lögerfingi no kk lögfesta so lögfesting no kvk lögformlega ao lögformlegur lo lögfróður lo lögfræði no kvk lögfræðiálit no hk lögfræðikostnaður no kk lögfræðilegur lo lögfræðingur no kk lögfræðistofa no kvk lögg no kvk lögga no kvk
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík