| |
framburður |
| | beyging |
| | fallstjórn: (þolfall +) þágufall |
| | fela (e-ð), dylja (e-ð) |
| | dæmi: hann gat ekki leynt áhyggjum sínum |
| | dæmi: hún leyndi því að hún væri barnshafandi |
| | dæmi: hann vildi ekki leyna hana sannleikanum lengur |
| | leyna <vonbrigðum sínum> fyrir <honum> |
| | það leynir sér ekki |
| |
| | það er augljóst | | | dæmi: það leyndi sér ekki að hún var ánægð með gjöfina |
|
| | leynast |
| | leyndur |