leiður
lo
hann er leiður, hún er leið, það er leitt; leiður - leiðari - leiðastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | sem er uppfullur af leiða, dapur | | | dæmi: hún var leið vegna missættis þeirra |
| | | 2 | | |
| | ógeðfelldur | | | dæmi: það er leiður ávani að naga neglurnar |
| | | orðasambönd: | | | vera leiður á <náminu> | | |
| | | það er leitt að <þú ert á förum> | | |
| | það er leiðinlegt að þú ert að fara |
| | | <mér> þykir leitt <að hafa brotið bollann> | | |
| | mér þykir fyrir því að hafa brotið bollann |
|
|