| |
framburður |
| | beyging |
| | 1 |
| |
| | fallstjórn: þolfall | | | þekkja, vita (e-ð), vita hvernig á að gera (e-ð) | | | dæmi: hún kann enga þýsku | | | dæmi: hann kann að leggja parket | | | dæmi: ég kunni þetta kvæði einu sinni utanað | | | kunna ekki að skammast sín | | |
| | dæmi: hann sveik fjölskyldu sína en kunni ekki að skammast sín |
| | | kunna lagið á <þessu> | | |
| | vera laginn við þetta | | | dæmi: hann kann lagið á hestum |
| | | kunna sér (ekki) hóf | | |
| | | kunna sér ekki læti | | |
| | vera ofsakátur | | | dæmi: hundurinn kunni sér ekki læti þegar hún kom heim |
|
|
| | 2 |
| |
| | táknar möguleika: geta, mega | | | dæmi: þetta kann að vera rétt hjá þér | | | dæmi: munirnir kunna að vera glataðir | | | dæmi: viðbrögð hans kunna að virðast undarleg |
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | kunna <þessu> <vel> | | |
| | líka þetta vel | | | dæmi: hann kunni því illa hvernig hún talaði um vin hans |
|
|
| | 4 |
| |
| | kunna sig | | |
| | hegða sér rétt | | | dæmi: hann kann sig ekki í fínum boðum |
|
|
| | 5 |
| |
| | kunna + á | | |
| | kunna á <kaffivélina> | | |
| | vita hvernig á að nota hana | | | dæmi: hún kann svolítið á fiðlu |
|
|
|
| | 6 |
| |
| | kunna + fyrir | | |
| | kunna <ýmislegt> fyrir sér | | |
| | vita ýmislegt (um e-ð) | | | dæmi: hann kunni dálítið fyrir sér í göldrum |
|
|
|
| | 7 |
| |
| | kunna + til | | |
| | kunna <vel> til verka | | |
| | vita vel hvernig á að vinna verkið | | | dæmi: sjómennirnir kunnu vel til verka á skipinu |
|
|
|
| | 8 |
| |
| | kunna + við | | |
| | kunna við <hana> | | |
| | líka við hana | | | dæmi: hún kann ágætlega við kennarann | | | dæmi: ég kann ekki við hvernig hann horfir á mig |
| | | kunna við sig <þar> | | |
| | líka vel að vera þar | | | dæmi: hann kann vel við sig í skólanum |
|
|
|
| | kunnandi |