krafsa
so
ég krafsa, við kröfsum; hann krafsaði; hann hefur krafsað
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | 1 | | |
| | klóra eða róta í e-ð | | | dæmi: hundurinn krafsar í hurðina þegar hann vill fara út | | | dæmi: kindurnar kröfsuðu í snjóinn í leit að æti | | | krafsa sig <upp> | | |
| | dæmi: henni tókst að krafsa sig upp á árbakkann |
|
| | | 2 | | |
| | skrifa (e-ð) hratt og án vandvirkni | | | dæmi: hann krafsaði nokkur orð á blað |
|
|