hugleiða
so
ég hugleiði, hann hugleiðir; hann hugleiddi; hann hefur hugleitt
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: hug-leiða | | 1 | |
| fallstjórn: þolfall | | íhuga (e-ð), velta (e-u) fyrir sér | | dæmi: ég hugleiddi spurninguna lengi | | dæmi: hefurðu hugleitt hvaða afleiðingar þetta getur haft? | | dæmi: hann hugleiddi hvort hann ætti að koma við á kránni |
| | 2 | |
| iðka hugleiðslu | | dæmi: hún hugleiðir hálftíma á dag |
|
|