hlífa
so
ég hlífi, hann hlífir; hann hlífði; hann hefur hlíft
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þágufall | | | 1 | | |
| | veita (e-m/e-u) vernd eða skjól, vernda | | | dæmi: vinnusloppurinn hlífir fötunum | | | dæmi: reynið að hlífa ykkur fyrir sterkri sól |
| | | 2 | | |
| | vægja (e-m), þyrma (e-m) | | | dæmi: hann hlífði börnunum við áhyggjum sínum | | | dæmi: hlífðu mér við því að hlusta á þetta lag | | | hlífa sér ekki/hvergi | | |
| | vera harður við sjálfan sig (í verkum) |
|
| | | hlífast |
|