hliðra
so
ég hliðra, við hliðrum; hann hliðraði; hann hefur hliðrað
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | hliðra + til | | |
| | hliðra til fyrir <henni> | | |
| | færa sig, gefa henni pláss | | | dæmi: hann hliðraði til fyrir vini sínum á bekknum |
|
|
| | | 2 | | |
| | hliðra + hjá | | |
| | hliðra sér hjá (því) að <svara> | | |
| | fallstjórn: þágufall | | | færast undan e-u | | | dæmi: hún hliðraði sér hjá að ræða málið við föður sinn | | | dæmi: hann reynir oft að hliðra sér hjá því að hita kaffið |
|
|
| | | hliðrast |
|