haggast
so
ég haggast, við höggumst; hann haggaðist; hann hefur haggast
|
| |
framburður | | | beyging | | | form: miðmynd | | | oftast með neitun | | | 1 | | |
| | færast úr stað, hreyfast | | | dæmi: hestarnir högguðust ekki í haganum þegar hann kallaði á þá | | | dæmi: öll borðin höfðu haggast við hristinginn |
| | | 2 | | |
| | með neitun | | | halda staðfestu sinni | | | dæmi: hún haggaðist ekki þótt hann skammaði hana |
| | | hagga |
|