frægur
lo
hann er frægur, hún er fræg, það er frægt; frægur - frægari - frægastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | mjög þekktur, víðkunnur | | | dæmi: hann er frægur fyrir að hafa fundið upp þessa vél | | | orðasambönd: | | | gera garðinn frægan | | |
| | öðlast frægð | | | dæmi: söngvarinn gerði garðinn frægan |
| | | hafa (ekki) orðið svo frægur <að koma til London> | | |
| | hafa (ekki) komið til London |
| | | vera frægur að endemum | | |
| | frægur fyrir eitthvað vafasamt eða kjánalegt |
|
|