elta
so
ég elti, hann eltir; hann elti; hann hefur elt
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | 1 | | |
| | veita (e-m) eftirför, hlaupa á eftir (e-m) | | | dæmi: ég elti hana inn í bíósalinn | | | dæmi: lögreglan elti hann á bílnum | | | dæmi: veiðimennirnir eltu hreindýrin | | | elta <hann> á röndum | | |
| | | elta <hana> uppi | | |
| | elta hana og ná henni | | | dæmi: búðarmaðurinn elti þjófinn uppi |
|
| | | 2 | | |
| | hnoða (e-ð) milli handanna |
| | | eltast |
|