sleikja
so
ég sleiki, hann sleikir; hann sleikti; hann hefur sleikt
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þolfall | | | 1 | | |
| | renna tungunni yfir (e-ð) | | | dæmi: börnin sleiktu íspinnana sína | | | dæmi: þú mátt ekki sleikja diskinn | | | sleikja út um | | |
| | sleikja varirnar | | | dæmi: eftirmaturinn var svo góður að gestirnir sleiktu út um |
|
| | | 2 | | |
| | sleikja sig upp við <hana> | | |
| | vera fleðulegur við hana | | | dæmi: hann sleikir sig upp við fræga fólkið |
|
| | | sleiktur |
|