sleikja
so
ég sleiki, hann sleikir; hann sleikti; hann hefur sleikt
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| renna tungunni yfir (e-ð) | | dæmi: börnin sleiktu íspinnana sína | | dæmi: þú mátt ekki sleikja diskinn | | sleikja út um | |
| sleikja varirnar | | dæmi: eftirmaturinn var svo góður að gestirnir sleiktu út um |
|
| | 2 | |
| sleikja sig upp við <hana> | |
| vera fleðulegur við hana | | dæmi: hann sleikir sig upp við fræga fólkið |
|
| | sleiktur |
|