skyggja
so
ég skyggi, hann skyggir; hann skyggði; hann hefur skyggt
|
| |
 framburður | | |  beyging | | | 1 | | |
| | frumlag: það | | | það skyggir | | |
| | það verður dimmt | | | dæmi: það var farið að skyggja og fuglarnir þagnaðir |
|
| | | 2 | | |
| | gera (e-ð) dekkri, dekkja (e-ð) | | | dæmi: hún skyggði teikninguna til að ná fram þrívíddaráhrifum |
| | | skyggja + á | | |
| | a | | |
| | skyggja á <hana> | | |
| | vera meira áberandi en hún | | | dæmi: hann þolir ekki hvernig undirmaður hans reynir að skyggja á hann |
|
| | | b | | |
| | skyggja á <blómabeðið> | | |
| | varpa skugga á blómabeðið | | | dæmi: veggurinn skyggir á veröndina |
|
| | | c | | |
| | skyggja á <útsýnið> | | |
| | vera til hindrunar, hindra sjónlínu til e-s | | | dæmi: háhýsið á móti skyggir á útsýnið |
|
| | | c | | |
| | skyggja á <ánægjuna> | | |
| | draga úr ánægjunni (eða e-u jákvæðu) | | | dæmi: ekkert skyggði á gleði hennar þennan fagra dag | | | dæmi: það eina sem skyggði á ferðalagið var kvefið sem ég fékk |
|
|
| | |  skyggður |
|
|
|
