skemmdur
lo
hann er skemmdur, hún er skemmd, það er skemmt; skemmdur - skemmdari - skemmdastur
|
|
framburður | | beyging | | form: lýsingarháttur þátíðar | | sem hefur skemmst, er ekki í lagi | | dæmi: hann er með mikið skemmdar tennur | | dæmi: enginn vill borða skemmdan mat | | dæmi: bíllinn er mikið skemmdur eftir áreksturinn | | skemma | | skemmast |
|