merja
so
ég mer, hann mer; hann marði; hann hefur marið
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| kremja (e-ð mjúkt) | | dæmi: reyndu að merja ekki jarðarberin | | dæmi: ég saxa laukinn og mer hvítlaukinn |
| | 2 | |
| fá mar, marbletti | | dæmi: hann féll af vélsleðanum og marði sig | | dæmi: hún marði á sér tána |
| | 3 | |
| merja <þetta> (af) | |
| rétt ná því, takast það naumlega | | dæmi: við rétt mörðum að skila umsókninni | | dæmi: liðið marði sigur í seinni umferðinni |
|
| | merjast | | marinn |
|