| |
 framburður |
| |  beyging |
| | persónufornafn |
| | form: karlkyn |
| | 1 |
| |
| | (3. persóna eintala) karl (eða karlkyns vera, t.d. álfur eða fressköttur) sem rætt er um eða vísað til | | | dæmi: Siggi er að vaska upp, viltu hjálpa honum? | | | dæmi: heyrirðu í Snata - af hverju er hann að gelta? | | | dæmi: Jói hringdi, okkur er boðið í mat til hans |
|
| | 2 |
| |
| | 3. persóna; vísar til nafnorðs (eða nafnliðar) í karlkyni eintölu | | | dæmi: stóllinn er brotinn svo nú þarf að gera við hann | | | dæmi: pokinn rifnaði og það hrundi allt úr honum |
|
| | 3 |
| |
| | óformlegt | | | e.k. ákvæðisorð á undan mannsnafni eða skyldleikaorði (t.d. bróðir, pabbi) sem táknar kunnugleika eða tengsl | | | dæmi: hefurðu nokkuð séð hann Sigga hérna í húsinu? | | | dæmi: ég fékk þetta frá honum pabba mínum | | | dæmi: við erum að fara til hans Hrafns, föðurbróður míns |
|
| | 4 |
| |
| | hann / 'ann | | | barnamál | | | ákveðið hlutverk í leik, t.d. stelpa eða strákur sem á að finna hina eða elta þá | | | dæmi: nú átt þú að vera 'ann |
|
| | 5 |
| |
| | óskilgreint frumlag með umsögnum um veður | | | dæmi: er hann farinn að rigna? |
|
| | 6 |
| |
| | notað í stað nafnorðs í ýmsum föstum tilsvörum | | | <þeir> eru að fá hann | | |
| | <þeir> eru að fá fisk, <þeir> eru að afla vel | | | dæmi: þeir eru víst að fá hann norður af landinu |
| | | gefa <manninum> (einn) á hann | | |
| | kýla <manninn> í andlitið | | | dæmi: dóninn réðst bara á mig og gaf mér einn á hann |
| | | <þau> leggja í hann | | |
| | <þau> leggja af stað | | | dæmi: jæja, eigum við að leggja í hann? |
|
|
