glenna
so
ég glenni, hann glennir; hann glennti; hann hefur glennt
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | fallstjórn: þolfall | | | opna (e-ð) upp á gátt | | | glenna (í) sundur <fæturna> | | | glenna upp augun | | |
| | dæmi: hún glennti upp augun af undrun þegar hún sá hundinn |
| | | glenna út <fingurna> | | |
| | dæmi: örninn glennti út gular klærnar |
|
| | | 2 | | |
| | glenna sig | | |
| | gretta sig, vera með andlitsgeiflur | | | dæmi: kennaranum líkaði ekki hvernig strákurinn glennti sig framan í hann |
|
| | | glennast |
|