fullur
lo
hann er fullur, hún er full, það er fullt; fullur - fyllri - fyllstur
|
| |
 framburður | | |  beyging | | | 1 | | |
| | (ílát; rými) | | | með miklu magni af e-u í | | | dæmi: kassi fullur af bókum | | | dæmi: full kanna af vatni | | | dæmi: harði diskurinn er fullur |
| | | 2 | | |
| |  | | | þrunginn e-i tilfinningu | | | dæmi: hún er full samúðar með þeim | | | dæmi: hann horfði á myndina fullur aðdáunar |
| | | 3 | | |
| | án skerðingar eða styttingar, óskertur | | | dæmi: hún fékk leyfi á fullum launum | | | dæmi: hann hefur fullan aðgang að skjölunum | | | dæmi: fyrirtækið ber fulla ábyrgð í málinu | | | fullt nafn | | | heita <Sigurður Guðmundsson> fullu nafni |
| | | 4 | | |
| | undir áhrifum áfengis, ölvaður, drukkinn | | | dæmi: hann slagaði fullur út af kránni |
| | |
orðasambönd: | | | <eiga> fullt af <peningum> | | |
| | eiga mikið fé, vera ríkur |
|
|
