| |
 framburður |
| | óákveðið fornafn |
| | form: fleirtala |
| | 1 |
| |
| | form: karlkyn | | | sérstætt | | | (um fólk almennt) hver einn og einasti | | | dæmi: allir voru sammála um að ljúka verkinu sem fyrst | | | dæmi: það er öllum hollt að hreyfa sig | | | dæmi: í þorpinu þekktu allir alla | | | dæmi: hans óskir ganga fyrir óskum allra annarra |
|
| | 2 |
| |
| | hliðstætt, nafnorðið (oftast) án greinis | | | hver og einn þeirra einstaklinga, hluta eða fyrirbæra sem vísað er til, án undantekninga | | | dæmi: allir bræðurnir búa hér í bænum | | | dæmi: nemendurnir áttu að lesa allar greinarnar í bókinni | | | dæmi: þau ýttu frá sér öllum áhyggjum | | | dæmi: þarna voru blóm í öllum regnbogans litum |
|
| | 3 |
| |
| | form: eignarfall | | | til áherslu | | | (með efsta stigi lýsingarorðs eða atviksorðs) af öllum | | | dæmi: verkakonur eru meðal allra lægst launuðu starfsstétta landsins | | | dæmi: það skildi enginn hvernig þetta gerðist, allra síst litlu krakkarnir |
|
| |
orðasambönd: |
| | öllum stundum |
| |
| | sem atviksorð | | | alltaf, langtímum saman | | | dæmi: stelpan sat og teiknaði öllum stundum |
|
| | vera ekki allra |
| |
| | vera ómannblendinn, ná ekki sambandi við allt fólk | | | dæmi: maðurinn bjó afskekkt og var ekki allra |
|
| |  allur |
